Η ανατροπή της κυβέρνησης Άσαντ, και μέσω αυτής η διάλυση του κράτους της Συρίας με τη μορφή που είχε εδώ και δεκαετίες, ήταν αποτέλεσμα της επί 13 χρόνια ένοπλης σύγκρουσης, ανοιχτής υπονόμευσης και ιμπεριαλιστικής (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) υπόσκαψης της εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας του συριακού κράτους. Επρόκειτο για ένα εκκοσμικευμένο κράτος και αποτελούσε έναν από τους βασικούς συντελεστές του Άξονα της Αντίστασης στη Δυτική Ασία απέναντι στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και τη νεοαποικιοκρατική στρατηγική και δολοφονική κρατική μηχανή του σιωνισμού. Εδώ και μερικές ημέρες λείπει, πλέον, ο πολύτιμος σύμμαχος του αγώνα των Παλαιστινίων για γη κι ελευθερία και του λιβανέζικου λαού για εθνική ανεξαρτησία. Λείπει η χώρα που συνέδεε το Ιράν με την Παλαιστίνη και τον Λίβανο, καθώς και ο δίαυλος προσέγγισης της Υεμένης. Μάλιστα, είναι πολύ πιθανό ο συριακός λαός να έχει παρόμοια μοίρα με τον λαό της Λιβύης, στον βαθμό που θα συνεχιστεί η διαπάλη εντός του στρατοπέδου των «νικητών» (Τουρκία, Ισραήλ, Κούρδοι, αραβικές μοναρχίες και φυσικά οι ΗΠΑ) και η καταπίεση των εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων.
Ο ιμπεριαλισμός «χτύπησε» στον πιο αδύναμο κρίκο του Άξονα της Αντίστασης. Το χτύπημα ήταν μελετημένο, τοπικά και χρονικά προσδιορισμένο. Τα εσωτερικά προβλήματα του συριακού κράτους, επιδεινωμένα στο έπακρο μετά από τόσα χρόνια πολέμου και παράνομων οικονομικών κυρώσεων, οδήγησαν στο να τρωθεί το αξιόμαχο του συριακού στρατού, ο οποίος μάχονταν υπό αντίξοες συνθήκες να ελέγξει το μεγαλύτερο τμήμα της συριακής επικράτειας απέναντι στις υπονομευτικές ενέργειες των ΗΠΑ, Ισραήλ και Τουρκίας.
Ωστόσο, η τελευταία πράξη του συριακού δράματος συντελέστηκε πάνω στο έδαφος του εν τη γενέσει του, σπονδυλωτά κλιμακούμενου Γ΄ Παγκοσμίου πολέμου, τον οποίο έχει εξαπολύσει ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλιστικός άξονας, υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ, προκειμένου να επιβεβαιώσει και να διευρύνει την παγκόσμια ηγεμονία του, ξεπερνώντας με αυτόν τον τρόπο την εσωτερική του καπιταλιστική κρίση. Τόσο ο Άξονας της Αντίστασης (και κυρίως το Ιράν), όσο και οι σύμμαχες χώρες (Ρωσία, Κίνα) δεν μπόρεσαν να συμβάλουν στην αποτροπή αυτής της εξέλιξης.
Όρος για τη νίκη των αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων, όπως και για την εθνική ανεξαρτησία από τον ιμπεριαλισμό, είναι η σφυρηλάτηση της λαϊκής ενότητας και μαχητικότητας. Στον βαθμό που ικανοποιείται ο όρος αυτός καθίσταται πιο πρόσφορη και η αξιοποίηση διεθνών συμμαχιών, επιδιώκοντας αμοιβαίο όφελος. Όσο ενισχύεται το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, τόσο περισσότερο οι συμμαχίες αυτές αποχτούν στρατηγικό βάθος στην κατεύθυνση ανάδυσης ενός συνεκτικού αντιιμπεριαλιστικού άξονα.
Οι τελευταίες εξελίξεις στη Συρία επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι ο ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί κατά το δοκούν τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Από τους Αφγανούς μουτζαχεντίν παλιότερα, στον ISIS και το «Ισλαμικό Κράτος», μέχρι τα φονταμενταλιστικά τους υπολείμματα στη Συρία, και από τη Σαουδική Αραβία μέχρι το Κατάρ, ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός μετατρέπει αυτά τα ακραία, σκοταδιστικά στοιχεία, μαζί και με τον σιωνισμό, στην αιχμή του δόρατός του, ενάντια σε κάθε λαό στην περιοχή μας που προσπαθεί να ξεφύγει από τον έλεγχό του. Η ενίσχυσή τους λειτουργεί τρομοκρατικά και για τον ελληνικό λαό ενάντια στην προοπτική χειραφέτησής του. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι μέσα στους κόλπους των ιμπεριαλιστικών κρατών καλλιεργείται και εξαπλώνεται η ισλαμοφοβία. Τα φονταμενταλιστικά στοιχεία είναι καλά στον ρόλο του τοποτηρητή του ιμπεριαλισμού στη Δυτική Ασία και, ταυτόχρονα, οι μουσουλμάνοι μετανάστες παρουσιάζονται σαν κίνδυνος μέσα στις δυτικές κοινωνίες, προκειμένου να καταστούν πολίτες β΄ κατηγορίας και να τύχουν υπερεκμετάλλευσης.
Ιδιαίτερα ανησυχητική για την ευρύτερη περιοχή και τη χώρα μας αποτελεί η αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας στη Δυτική Ασία και την Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, αναβαθμίζει τον ρόλο του τοποτηρητή των ιμπεριαλιστών στην περιοχή. Ταυτόχρονα επιδιώκει να καρπωθεί οφέλη από αυτή την εξέλιξη. Σε αυτές τις συνθήκες, ο ενδοτισμός του ελληνικού κράτους, όσον αφορά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικές εξελίξεις και να τροφοδοτήσει περαιτέρω τις ορέξεις του τουρκικού κράτους για τη «Γαλάζια Πατρίδα». Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση, στοιχιζόμενη απολύτως με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, ενάντια σε κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και καθιστώντας τη χώρα τμήμα του στρατηγικού βάθους του Ισραήλ, υπονομεύει τη διεθνή θέση της χώρας μας και καταστρέφει φιλικές και συμμαχικές σχέσεις δεκαετιών με γειτονικούς λαούς.
Οι τελευταίες εξελίξεις στη Συρία «ρίχνουν» τις μάσκες για όσους έσπευσαν να πανηγυρίσουν για την «πτώση της δικτατορίας» ή του «(αστικού) καθεστώτος Ασάντ», αναπαράγοντας την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, όπως και για όσους δυσκολεύονται να συμπάσχουν με τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα της Συρίας, του Λιβάνου, της Παλαιστίνης και της Υεμένης που θα υποφέρουν – θα χύσουν πολύ αίμα και πολλά δάκρυα, σε αντίθεση με την πλειοψηφία της δυτικής και ελληνικής Αριστεράς… – από τη στρατηγική αυτή ήττα του Άξονα της Αντίστασης. Ευθύνες βαραίνουν και όσους – ποικιλοτρόπως – αμβλύνουν τα αντιιμπεριαλιστικά αντανακλαστικά και τον προσανατολισμό του λαού, καλλιεργώντας τις δήθεν «ίσες αποστάσεις», ταυτίζοντας στην ουσία τους θύτες με τα θύματα σε Ουκρανία, Αφρική και Δυτική Ασία.
Οι λαοί έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν ακόμα και τα πιο δολοφονικά, σκοτεινά σχέδια των ιμπεριαλιστών. Αυτό που επείγει είναι η ανάπτυξη ενός αντιιμπεριαλιστικού κινήματος – όπως και εντός αυτού ενός πρωτοπόρου, κομμουνιστικού κινήματος και κόμματος – που δε θα εγκλωβίζεται μεταξύ της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής και προπαγάνδας και των «ίσων αποστάσεων». Θα κινητοποιεί, θα προβληματίζει, θα συσπειρώνει μια κρίσιμη μάζα λαού στον αγώνα για την αποτίναξη των ιμπεριαλιστικών δεσμών στην προοπτική της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, του σοσιαλισμού.
Αγωνιζόμαστε για
- Απεμπλοκή της Ελλάδας από όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, επεμβάσεις και πολέμους!
- Ακύρωση των παράνομων, διεθνών, οικονομικών κυρώσεων απέναντι στα κράτη που βάζει στο στόχαστρο ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός!
- Διακοπή διπλωματικών και κάθε είδους σχέσεων με το νεοαποικιοκρατικό, νεοφασιστικό και ρατσιστικό, σιωνιστικό, κράτος – απαρτχάιντ του Ισραήλ που διεξάγει εθνοκάθαρση και γενοκτονία εναντίον του παλαιστινιακό λαού!
- Αλληλεγγύη στους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, για μια εθνικά ανεξάρτητη ανάπτυξη! Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
- Κλείσιμο των νατοϊκών βάσεων στη χώρα μας!
- Έξοδο από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ!
Έτσι κάνουμε πράξη και το πατριωτικό μας καθήκον για την εθνική ανεξαρτησία από τον ιμπεριαλισμό και το διεθνιστικό μας καθήκον για τη στρατηγική ήττα του «άξονα του κακού» ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ σε κάθε μέτωπο που έχει ανοίξει ανά τον κόσμο, – ήττα που αποτελεί προϋπόθεση και δρόμο για την επαναστατική σοσιαλιστική προοπτική, ως καθήκοντα πλήρως αλληλένδετα!
Πρωτοβουλία για την Ανασυγκρότηση του Κομμουνιστικού Κινήματος