Η ανθρωπότητα οδηγείται προς μια τεράστια καταστροφή. Η ιδέα ενός Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου εν μέσω της πυρηνικής εποχής αντιμετωπίζεται ως τετριμμένη. Ανώτεροι ηγέτες των κύριων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, χώρες της ΕΕ), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το ΝΑΤΟ υπερασπίζονται δημοσίως τις πυραυλικές επιθέσεις κατά της Ρωσίας, μιας μεγάλης πυρηνικής δύναμης, ενώ καλύπτουν τις επιθέσεις του ουκρανικού καθεστώτος σε πυρηνικούς σταθμούς.
Το 1ο Κεφάλαιο των Θέσεων (διαβάστε το ως pdf ή βλ. παρακάτω) είναι αφιερωμένο στις διεθνείς εξελίξεις και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον αναφορικά με την περιγραφή της διεθνούς κατάστασης και τον προσδιορισμό των σχετικών γενικών καθηκόντων και κατευθύνσεων δράσης.
Το Ισραήλ διεξάγει μια εγκληματική στρατιωτική επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας εδώ και λίγους μήνες, ενώ ταυτόχρονα αυξάνονται οι κάθε είδους επιθέσεις εναντίον των Παλαιστινίων και στη Δυτική Όχθη. Ο πόλεμος επεκτείνεται και κλιμακώνεται με τους αμερικάνικους και βρετανικούς βομβαρδισμούς στην Υεμένη.
Ο αριθμός των νεκρών Παλαιστινίων (άνω των 27000, όταν γράφονται αυτές οι γραμμές) και τραυματιών, κυρίως αμάχων, παιδιών και γυναικών, η καταστροφή του μεγαλύτερου μέρους της πόλης της Γάζας, συμπεριλαμβανομένων νοσοκομείων, πανεπιστημίων, θρησκευτικών χώρων, και κάθε άλλου είδους απαραίτητων για τη διαβίωση υποδομών, αποδεικνύουν ότι ο πόλεμος αυτός δεν έχει να κάνει καθόλου με την επίσημη αιτιολόγησή του (την καταστροφή της Χαμάς και την απελευθέρωση ομήρων), αλλά, αντίθετα, υλοποιεί μια πολιτική εθνοκάθαρσης ή και γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού (π.χ.
Αποτελεί ξεκάθαρο γεγονός πως η αρχή της δεκαετίας του 1990 ξεκίνησε μία σειρά γεγονότων που θα άφηναν τον παγκόσμιο σοσιαλισμό σε μία άκρως μειονεκτική θέση. Με το πέρασμα στον 21ο αιώνα, θα μπορούσε κάποιος να πει πως οι μόνες πραγματικά σοσιαλιστικές χώρες ήταν η Κούβα και η Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας.
Η ειδοποιός διαφορά του συλλόγου μας (Σύλλογος Μαρξ. Σκέψης “Γ. Κορδάτος”) – που παίρνει αυτή την πρωτοβουλία για την Ανασυγκρότηση του Κομμουνιστικού Κινήματος – από άλλες οργανώσεις και συμπτύξεις που έγιναν στο παρελθόν ή γίνονται και σύγχρονα (βλ. Κόμμον – ΑΡΑΝ), είναι πως αναγνωρίζουμε τουλάχιστον τη μεγάλη αδυναμία να φτάσουν οι απόψεις μας σε ευρύ κοινό.